بتن ریزی | بتن ریزی کف

بتن ریزی از مهم ترین مراحل ساخت و ساز ساختمانی است که امروز با هم در این باره به بحث خواهیم پرداخت.

بتن ریزی از با اهمیت ترین مراحل ساخت ساختمان می باشد.استفاده از پمپ زمینی، یکی از کارآمدترین و بروزترین روش‌های بتن ریزی است. در این نوع روش دستگاه پمپاژ بتن در محل پروژه استقرار یافته و سپس با اتصالات لوله‌ها یا شیلنگ‌ها به دستگاه پمپاژ، بتن به محل قالب‌ها انتقال می‌یابد که تمام اینها برای آغاز بتن ریزی می باشد. از این نوع از روش اجرا می‌توان در فضاهای کارگاهی کوچک استفاده نمود. اینگونه از پمپ‌ها می‌توانند هم با نیرو محرکه انسان و هم بصورت یدک شده به کامیون حرکت داده شوند. توان این پمپ‌ها عمدتا از دیزل تامیین شده و گاهیی نوع برقی آن‌ها نیز دیده می‌شود. قابلیت انتقال بتن در هر پمپ ممکن است متفاوت باشد.

اما عمدتا این نوع از پمپ‌ها می‌توانند تا 70متر در ارتفاع و 350 متر بصورت عمودی بتن را به محل مورد نظر انتقال دهند. این روش از بتن ریزی به دلیل کاهش‌نیرو کار و افزایش سرعت در بتن ریزی، بسیار مقرون به صرفه است. این نوع اجرای بتن در ایران بسیار رایج است.این نوع از پمپ‌ها بر روی شاسی کامیون‌ها و تریلر‌ها نصب می‌شوند. در واقع از این نوع روش می‌توان در ساختمان‌هایی با ارتفاع زیاد، فنداسیون‌های حجیم، سطوح غیر قابل دسترس و… استفاده نمود. نیروی محرکه اینگونه از پمپ‌ها توسط کامیون و یا موتور اختصاصی تامین می‌شود. انتقال بتن در پمپ‌های هوایی با استفاده از لوله‌های انتقالی که بر روی بازوهای تاشویی دستگاه نصب شده‌اند انجام می‌شود. این بازوهای مکانیکی توسط جک‌های هیدرولیکی باز و بسته می‌شوند.شاتکریت یا بتن پاششی روشی است که بتن توسط پمپ با فشار به سطح مورد نظر پاشیده می‌شود. از بتن ریزی به روش شاتکریت برای مقاوم سازی دیوارهای گود، ساخت تونل، لاینینگ کانال‌ها و… استفاده می‌شود.

بتن ریزی کف با ماله پروانه ای چگونه است؟!

درباره بتن ریزی کف با ماله پروانه ای بیشتر بدانید.

در روش شاتکریت دیگر نیازی به قالب بندی نیست و بتن مستقیبا به سطح مورد نظر پاشیده می‌شود یکی از مکان های با اهمیت در بحث بتن ریزی کف با ماله پروانه ای است که به آن خواهیم پرداخت. عملیات شاتکریت به دو روش خشک و تر انجام می‌گردد. در روش خشک محتوا سیمان و سنگدانه و شن از یک نازل و آب نیز از نازلی دیگر به سطح مورد نظر پاشیده می‌شود. شاتکریت خشک بسیار برای ریه مضر است. زیرا گردهای ناشی از شن وسنگدانه و سیمان آزادنه در هوا پخش می‌شوند و به راحتی می‌تواند برای تنفس کارگران مشکل ساز باشند. یکی دیگر از مشکلات روش شاتکریت خشک این است که ممکنه عملیات هیدراتاسیون سیمان در برخی از نواحی سطح انجام نگیرد. شاتکریت خشک معمولا برای انجام کارهای تعمیراتی به ضخامت کمتر از 10 سانتی متر استفاده می‌شود. اما در بتن ریزی به روش شاتکریت تر، بتن از قبل میکس شده و درون مخازنی قرار گرفته و مخلوط بتن از طریق یک نازل با فشار به سطح مورد نظر پاشیده می‌شود. شاتکریت تر می‌تواند در ضخامتی معادل 20 سانتی متر در سقف‌ها و 50 سانتی متر در دیوارها نیز استفاده شود. این نوع از بتن ریزی،چسبندگی بین میلگرد و بتن بهتر صورت می‌گیرد.یکی از رایج ترین روش‌های بتن ریزی در آب، استفاده از لوله ترمی است. لوله ترمی به لوله‌هایی گفته می‌شوند که بصورت قائم و شاغول نسبت به سطح دریا یا زمین قرار می‌گیرند. بالای این لوله‌ها قیف‌هایی تعبیه شده تا بتن به راحتی بتواند به لوله های ترمی وارد شود در این نوع از بتن ریزی از بتنی با کارایی بالا استفاده می‌شود. حداقل و حداکثر قطر لوله‌های ترمی 20 تا 30 سانتی متر است. بهتر است تا لوله‌های ترمی جهت بتن ریزی در آب، در هر 28 متر مربع با فاصله ای معادل 4.5 متر از هم قرار بگیرند.در ابتدا لوله ترمی که در آب قرار گرفت باید کمی از بتن پر شود و سپس حدود 15 سانتی متر توسط تاورها و جرثقیل‌ها به سمت بالا برده شود تا بتن بصورت یک تپه دور تا دور لوله را مهر و موم کند. بعد از اطمینان از مهر و موم، عملیات بتن ریزی ادامه می‌یابد. پس از اینکه بتن ریزی به ارتفاعی معادل 1 تا 1.5 رسید، باید لوله ترمی در همه مراحل به اندازه 1 تا 1.5 متر در بتن قبلی قرار بگیرد. در هر مرحله از بتن ریزی، لوله ترمی نباید بیش از 15 تا 30 سانتی متر به سمت بالا کشیده شود. وقفه در بتن ریزی نباید بیش از 30 دقیقه باشد.

بتن ریزی کف سالن و بتن ریزی کف باغ با بهترین شرایط چگونه است؟!

درباره بتن ریزی کف سالن و بتن ریزی کف باغ با بهترین شرایط بیشتر بدانید.

بتن ریزی یکی از عملیات های بسیار با اهمیت ساختمانی است که داشتن دانش فنی و تجربه فراوان لازمه این کار است و ما امروز به همراه تیم ماله زرین مطلبی مفید در این باره برای شما عزیزان تدلرک دیده ایم.

یکی از مهمترین بخش‌ها در تولید اعضای بتنی،نحوه بتن ریزی آن است. در واقع یک اجرای بتن مطلوب و با کیفیت نباید باعث جداشدگی سنگدانه‌ها، عدم توزیع یکنواخت بتن در سطح، قطع بتن ریزی در برخی نواحی از سطح عضو و… شود. بتن ریزی باید بنا بر شرایط پروژه تعیین شود. برای مثال نحوه اجرای بتن در سطحی کوچک در مقایسه با سطحی حجیم و بزرگ می‌تواند بصورت چرخ‌های دستی یا دامپر(سنتی) انجام گردد. در این مقاله به بررسی حالات مختلف بتن ریزی می‌پردازیم.«بتن ریزی» (Concreting)، یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین عملیات‌ها در ساخت سازه‌های بتنی است و بتن ریزی از با اهمیت ترین عملیات هاست. این فرآیند معمولا طی هفت مرحله شامل آماده‌سازی (قالب‌بندی)، اختلاط، انتقال، ریختن، تراکم، پرداخت و عمل آوری انجام می‌شود. مراحل بتن ریزی، تاثیر قابل توجهی بر روی کیفیت سازه بتنی دارند. از این‌رو، این مراحل باید طبق استانداردهای موجود و با دقت بالا انجام شوند.به طور کلی بتن مورد استفاده برای پروژه‌های عمرانی یا در محل ساخته می‌شود و لزوما یا از شرکت‌های بتن سازی، خریداری می‌شود. در پروژه‌های عمرانی با مقیاس کوچک مانند ساختمان‌های چند طبقه، معمولاً برای بتن ریزی، بتن مگر از یک میکسر کوچک استفاده می‌کنند و بتن را در محل به میزان لازم می‌سازند و برای بتن ریزی قسمت‌های دیگر ساختمان نظیر بتن ریزی فونداسیون، بتن ریزی اسکلت، بتن ریزی سقف و دال و بتن ریزی دیوارها از شرکت‌های سازنده بتن خریداری می‌کنند و سپس بتن خریداری شده را به وسیله کشنده‌های میکسردار به محل اجرا، می‌برند.

بتن ریزی با چرخ‌های دستی یا دامپر (سنتی)
این روش از اجرای بتن تنها در اجزای غیرسازه‌ای و سطوحی با حجم کم قابل استفاده است. در واقع حجم ساخت بتن در این روش، نباید در هر نوبت، بیش از 300 لیتر باشد. حداکثر فاصله حمل بتن در صورت استفاده از چرخ دستی(فرغون) 60 متر و در صورت استفاده از دامپر 120 متر است. مسیر انتقال بتن باید صاف و هموار باشد. کارگران در اینگونه از روش اجرای بتن نقش بسزایی را بر عهده دارند. زیرا بتن توسط چرخ‌دستی و یا دامپر به جایگاه قالب‌ها انتقال یافته و کارگران توسط بیل یا بیلچه آن را در قالب‌ها جایگذاری می‌کنند.
چرخ دستی (فرغون): وسیله‌ای جهت انتقال مصالح در کارگاه است که نیروی محرکه آن توسط انسان تامیین می‌شود.
دامپر: یکی از ماشین آلاتی است که برای حمل مصالح در کارگاه‌ها استفاده می‌شود. نیروی محرکه در این ماشین‌ها از موتور آن تامین می‌شود.
اجرای بتن به روش شوت یا ناوه شیبدار
شوت یا ناوه سطحی شیب دار و آب بندی شده است که از فلز یا روکش فلزی و یا پلاستیکی ساخته شده است. شیب شوت یا ناوه باید ثابت باشد تا بتن در سطح آن به راحتی‌حرکت کند. برای جلوگیری از جدا شدن سنگدانه‌های بتن از هم باید از مانعی(قیف) در انتهای ناوه (شوت) استفاده نمود تا بتن به صورت قائم به سطح مورد نظر انتقال یابد. ارتفاع قیف قائم حداقل 65 سانتی متر منظور گردد. این روش از اجرای بتن، در کف سازی‌ها و جاده سازی‌ها کاربرد دارد. در این نوع از بتن ریزی کارگران باید به وسیله بیل، بتن ریخته شده در سطح را بصورت یکنواخت و تراز پخش کنند.
مخلوط‌کننده پیمانه ای یا اصطلاحا «بچ میکسر» (Batch Mixer)، متداول‌ترین نوع میکسر مورد استفاده در عملیات بتن ریزی است. این مخلوط‌کن‌ها برخلاف میکسرهای پیوسته، اختلاط و تخلیه ملات را به صورت مرحله‌ای (بچ به بچ) انجام می‌دهند. بچ میکسر شامل محفظه گردان با تیغه‌های داخلی است.
اختلاط بتن در بچ میکسرها توسط ریختن مواد اولیه با نسبت مشخص به درون محفظه میکسر و دوران محفظه با یک سرعت ثابت انجام می‌شود. با اتمام اختلاط، ملات تخلیه و فرآیند مخلوط کردن برای بچ‌های بعدی تکرار خواهد شد. این فرآیند تا زمان رسیدن به حجم بتن مورد نیاز ادامه می‌یابد. انوع بچ میکسر با توجه به محور دوران عبارت هستند از:
«درام میکسر» (Drum Mixer) یا میکسر بشکه‌ای: محور افقی یا شیب‌دار
«پن میکسر» (Pan Mixer) یا میکسر دیگی: محور عمودی
درام میکسر چیست و چه انواعی دارد؟
درام میکسر، یک از انواع پرکاربرد بچ میکسرها است که محفظه آن شبیه به بشکه و محور آن به صورت افقی یا شیب‌دار است. درام میکسرها به انواع شیب‌دار، بدون شیب و معکوس تقسیم می‌شوند:
«درام میکسر شیب‌دار» (Tilting Drum Mixer): تخلیه بتن در این میکسرها با چرخاندن محفظه آن به سمت پایین صورت می‌گیرد. درام میکسر شیب‌دار می‌تواند تحت زاویه‌های مختلف تنظیم شود.
«درام میکسر بدون شیب» (Non-Tilting Drum Mixer): محفظه این میکسر همیشه به صورت افقی است و راستای آن تغییر نمی‌کند و یک موضوع با اهمیت در بتن ریزی بحث بتن ریزی قیمت می باشد. عمل تخلیه بتن درام میکسر بدون شیب توسط یک شوت شیب‌دار صورت می‌گیرد.«درام میکسر معکوس» (Reverse Drum Mixer): این نوع میکسر مشابه درام میکسر بدون شیب با دو دهانه در هر طرف خود است. با این تفاوت که یکی از این دهانه‌ها برای ورود مواد اولیه و دهانه دیگر برای خروج بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوران محفظه در هنگام ورود مواد اولیه در یک جهت مشخص است. جهت دوران در هنگام خروج بتن برعکس می‌شود. وجود دو سری تیغه (اختلاط و تخلیه)، امکان این عملکرد را فراهم می‌کند.
این مرحله بتن ریزی در اجرای اسکلت بتنی پس از اجرای بتن مگر انجام می‌شود. در آرماتوربندی میلگردهایی با ضخامت‌های استاندارد با توجه به تعداد طبقات سازه در کف سازه اجرا می‌شوند. میلگردها معمولاً به یک صفحه که در بتن مگر کار گذاشته شده است، جوش یا پیچ می‌شوند.در این مرحله اطراف آرماتورها قالب پلاستیکی یا چوبی قرار می‌گیرد تا در مرحله بعد بتن درون قالب‌ها هدایت شود.
بتن ریزی فونداسیون
در این مرحله معمولاً برای ساخت سازه‌های با مقیاس کم، بتن از کارخانه خریداری شده و با تراک میکسر به محل حمل می‌شود، سپس به وسیله پمپاژ به درون قالب‌ها ریخته می‌شود. بتن ریزی فونداسیون باید پیوسته و در یک مرحله انجام شود زیرا استحکام کلی سازه در صورت پیوسته نبودن بتن ریزی فونداسیون کاهش می‌یابد.
متراکم سازیدر این مرحله پس از اتمام بتن ریزی، به وسیله ویبراتور برای بتن ریزی‌های با عمق بیش از ۱۵ سانتی‌متر و با میله و شمشه برای بتن ریزی‌های با عمق کمتر از ۱۵ سانتی‌متر، متراکم سازی و هواگیری انجام می‌شود.

اجرای بتن با باکت (جام) و جرثقیل

باکت‌ها محفظه‌های فلزی هستند با ابعاد کوچک و بزرگ،که جهت حمل و انتقال مصالح ساختمانی نظیر شن،ماسه،سیمان و … نیز استفاده می‌شوند. باکت‌ها قابلیت اتصال به جرثقیل‌ها، بالابرها و تاور‌ها را دارند.از باکت‌ها در بتن ریزی نیز استفاده می‌شود. باکت‌ها ممکن است یک دریچه در زیر و یا یک دریچه در کنار محفظه جهت تخلیه مواد داشته باشند. ابعاد دهانه دریچه‌های تخلیه نباید از 3/1 طول قائم باکت و یا 5 برابر قطر بزرگترین سنگدانه کمتر باشد و از با اهمیت ترین عملیات های بتن ریزی می باشد. زاویه شیب جداره باکت‌ها در محل تخلیه نباید از 60 درجه کمتر باشد. تخلیه بتن به داخل باکت‌ها باید به صورت قائم و در مرکز آن انجام شود. بتن داخل باکت‌ها می‌تواند هم بصورت مستقیم و یا از طریق ناوه (شوت) به قالب مورد نظر انتقال یابد. از این نوع روش در اجرا فنداسیون‌ها، شمع‌ها و… نیز استفاده می‌شود.

اجرا بتن با تسمه نقاله
تسمه نقاله‌ها نیز نوعی ابزار برای حمل و انتقال بتن به محل مورد نظر هستند.تسمه نقاله‌ها از روکش لاستیکی،چرخ، تسمه تشکیل شده‌اند. بتن نیز می‌تواند از طریق باکت‌ها،شوت‌ها (ناوه‌ها) و یا به هر روش دیگری روی تسمه نقاله‌ها انتقال یابند. بتن‌ها باید به گونه‌ای روی تسمه نقاله قرار بگیرند،که بتن از کناره تسمه بیرون نریزد. تسمه نقاله بتن را به محل بتن ریزی مورد نظر هدایت کرده و بتن در آن قسمت تخلیه می‌شود. یکی از مشکلات حمل بتن توسط تسمه نقاله‌ها، جداشدگی اجزای بتن از هم است. اجزای بتن به دلیل ضربه‌های مکرری که تسمه نقاله در حین حرکت به بتن وارد می‌کند از هم جدا می‌شوند. آیین نامه‌ها و استانداردهای بین‌المللی برای جلوگیری از جدا شدن اجزای بتن توصیه می‌کنند تا در انتهای مسیر تسمه نقاله قیف و یا مانعی برای تخلیه بتن قرار داده شود. تسمه نقاله‌ها می‌توانند بصورت افقی یا شیبدار روبه بالا یا پایین قرار بگیرند. محدوده سرعت تسمه نقاله از 90تا 230متر بر دقیقه متغیر است. تسمه نقاله‌ها در انواع مختلفی تولید می‌شوند